Vorige week zijn de ambtelijke bezuinigingsplannen gepresenteerd door de rijksoverheid. De status is wat onduidelijk nu er geen kabinet meer is, maar er ligt in elk geval iets om het over te hebben. In deze voorstellen, zoals ook in vele voorstellen die in de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen door menigeen naar voren zijn gebracht, komt telkens terug dat er fors gekort kan worden op het ambtelijk apparaat. In een aantal gevallen zal er best wat efficiënter gewerkt kunnen worden, daar twijfel ik niet aan. Toch moet worden opgepast met het stellen van targets waarmee de overheid moet krimpen, zonder daarbij taken of regels af te schaffen. Er zijn in het afgelopen decennium gigantisch veel regels in Nederland bijgekomen. Deze regels moeten uitgevoerd en gehandhaafd worden. Als je de ambtenaren die dat moeten doen ontslaat en al die regelgeving onaangetast in stand laat, krijg je vreemde situaties. Stel bijvoorbeeld dat een buurt is aangewezen als beschermd stadsgezicht. Dat betekent dan dat er meer bouwinspectie in dat gebied nodig is en dat er vermoedelijk meer bouwvergunningen zullen worden aangevraagd, simpel omdat je voor veel meer dingen een bouwvergunning nodig hebt. Schaf je dus die ambtenaren af, dan loop je het risico dat er grote willekeur en ongelijkheid ontstaat in de wijk. Illegale bouwsels worden dan toegelaten en de enkeling die een vergunning aanvraagt krijgt meteen spijt als hij merkt dat zijn buurman ermee weg komt door het voor een soortgelijk bouwsel niet te doen.
Een ander voorbeeld is dat overal in Nederland het betaald parkeren is uitgebreid. Daardoor zijn er veel meer ambtenaren aan het werk dan 10 jaar geleden. Als je nu die handhaving terugschroeft, maar het betaald parkeren gelijk laat, dan wordt het een rommeltje.
Het zijn kleine voorbeelden uit de praktijk, waarmee ik maar wil aangeven dat ambtelijke krimp best kan, maar dan vooral in combinatie met het afschaffen van taken en regels.
