maandag 27 september 2010

Jeugdzorg 1.5 (ongeveer)

Mijn vorige blog ging over Jeugdzorg 2.0. Een initiatief via nieuwe media van innoverende mensen die de Jeugdzorg willen verbeteren via de nieuwe media. Tot voor kort was dit voor mij vooral een professionele ervaring. Inmiddels heb ik nu ook gebruikerservaring. Aangezien ik drie weken geleden vader ben geworden, heb ik mijn eerste oudercontact met het CJG al achter de rug.
Het begon allemaal erg 1.0! We kregen een brief om langs te komen voor een gehoortest en separaat een andere brief met de mededeling dat de wijkverpleegkundige op bezoek zou komen. Laatstgenoemd bezoek was gepland op een dag dat mijn zoontje nog in het ziekenhuis verbleef, dus die sessie moest verzet worden. Ik belde (een e-mailadres stond er niet bij) om het te verzetten, maar de desbetreffende verpleegkundige was er niet en de boodschap zou worden doorgegeven. Ik bood aan om haar dan even een mailtje te sturen, maar dat kon niet. Een paar dagen later kreeg ik weer een brief thuisgestuurd met een nieuwe datum. Bij de brief zat tevens een schriftelijk enquêteformulier, dat wij zouden moeten invullen en mee moeten geven aan de verpleegkundige tijdens haar bezoek. Zie daar! Tal van mogelijkheden voor besparing en meer gebruiksgemak als hier gemoderniseerd zou worden.
Toch is mijn ervaring niet alleen gebaseerd op confrontatie met het papieren tijdperk. Toen wij voor de gehoortest langskwamen, bleek de consulente te beschikken over een klein handmatig (volgens mij draadloos) "device", waar al onze gegevens in stonden en waar de resultaten van de gehoortoets feilloos aan werden toegevoegd. Conclusie: 1.0 + 2.0 = gemiddeld 1.5.

vrijdag 3 september 2010

Oude verhalen uit stadsarchief artistiek ontsloten


Eergisteren was ik bij de presentatie van een prachtig cultuurhistorisch project. Een aantal oude verhalen afkomstig uit 17e-eeuwse notariële acten, zijn opnieuw verteld op u-tube filmpjes. Bij de vertelling worden tegelijkertijd associatief tekeningen gemaakt. Het is moeilijk uit te leggen, je moet het gewoon zien. Het is een hele boeiende manier om oude verhalen uit de krochten van het Rotterdamse stadsarchief tot leven te roepen. Je waant je even in het Rotterdam van toen. De verhalen gaan over onder meer seksschandalen, diefstal, ongelukken en het dolhuis. Klik hier om het te zien.