woensdag 26 juni 2013

Woningcorporaties moeten failliet kunnen…!

Als een woningcorporatie financieel in de problemen komt is er een garantiestructuur om de corporatie overeind te houden. Deze structuur houdt in dat in het geval van financiële problemen, andere corporaties bijspringen (via het WSW). Als dat onvoldoende helpt, bieden de gemeenten en het Rijk gezamenlijk een achtervang. In de Vestia-affaire speelde dit en hebben de corporaties collectief fors bijgedragen aan het oplossen van het debacle.
Naar mijn mening is het niet goed om via een dergelijke garantiestructuur slecht presterende organisaties de hand boven het hoofd te houden. Er gaan te veel verkeerde prikkels van uit. Het stimuleert om grote risico’s te nemen (derivaten of boot). Het straft de brave leerlingen (zowel andere corporaties als gemeenten) die moeten opdraaien voor het onverantwoord gedrag van sommige slechte leerlingen. Het risico bestaat voorts dat er onvoldoende “schoon schip” gemaakt kan worden nadat iets is misgegaan, omdat veelal met de bestaande mensen en de bestaande organisatie zal worden verder gegaan.
Natuurlijk begrijp ik, dat de regeling vooral ook de bescherming van huurders beoogt. Wat gebeurt er als je huurder bent bij een failliete corporatie? Word je dan op staande voet op straat gezet? Volgens mij niet. De woningen behouden een bepaalde waarde en er zullen altijd weer andere investeerders (en wellicht ook corporaties) zijn die tegen de dan geldende marktwaarde zullen willen instappen. De woningen leeg maken, betekent het stilleggen van een kasstroom die juist in een dergelijke situatie hard nodig is. Wel kan het er toe leiden dat na verloop van tijd een deel van de woningvoorraad een andere bestemming krijgt, maar dat is dan niet terstond en bovendien kan dat nodig zijn als een bepaald complex een negatief rendement heeft.
Vanuit macro-economisch perspectief wordt de sector op deze manier efficiënter, waardoor er in principe zelfs meer middelen overblijven om bewust in te zetten voor een maatschappelijke doelstelling. In de uitvoering zou er gekeken moeten worden dat er voor de huurder geen al te scherpe randjes aanzitten. Voor de huurders als geheel is een efficiëntere sector alleen maar gunstig.

Inmiddels weten we dat ziekenhuizen ook failliet kunnen gaan en niet door de sector of de overheid kunstmatig overeind worden gehouden. Waarom kan dit niet ook bij woningcorporaties? Beter is het uiteraard als het niet gebeurt, maar het zal de sector gezonder maken als de tucht van de markt hier wat meer zou worden toegelaten.