Nadat de gemeente Amsterdam eerder dit jaar sancties afkondigde tegen het regime Bouterse, de wethouder van Leiden zich als goedheiligman liet fotograferen tussen allemaal kindertjes in een Zuid-Afrikaans dorp, konden we deze week lezen dat de gemeente Gemert-Bakel met 10 personen, 11 dagen naar Oeganda afreist. Vanwaar toch deze drang bij gemeenten om zelf voor ministerie van ontwikkelingssamenwerking te gaan spelen? En vooral, waarom op kosten van de belastingbetaler van geld dat bedoeld is voor lantarenpalen of schoolmaatschappelijk werk in de eigen gemeente?
Dat iemand iets tegen dictatuur of voor ontwikkeling in Afrika wil doen, prima! Sympathiek! Maar dan wel graag als particulier. Voor zover het van overheidswege moet gebeuren (de mate waarin wil ik hier nu niet over discussiëren) behoort dat te gaan via het ministerie. De reden is dat zij het goedkoper kunnen vanwege de schaalvoordelen, dat zij de afweging kunnen maken waar en hoe het geld het meest effectief kan worden ingezet, en dat zij politieke belangen kunnen afwegen die samenhangen met een dergelijk inzet. Een gemeente moet daar verre van blijven. Het is hun taak niet, ze hebben de expertise er niet voor en het zou zelfs strijdig kunnen zijn met andere projecten of hogere belangen die bijvoorbeeld het ministerie heeft. Laat Gemert-Bakel een brief schrijven naar het ministerie of naar de VN waarin ze uitleg geven over hun briljante Gemert-Bakelse afvalcomposteringsaanpak. Wie weet wordt er iets mee gedaan en geef het geld van de eigen inwoners uit waar het voor is bedoeld: veiligere oversteekplaatsen bij de school!
