Bezuinigen? Let op de frictiekosten!

Momenteel worden overal de kadernota's bij gemeenten opgesteld en behandeld. Samengevat komt het neer op bezuinigen, bezuinigen en bezuinigen. Bij al die bezuinigingen die worden ingeboekt is het wel van belang om goed oog te hebben voor de frictiekosten. Als het ambtelijk apparaat 20% moet slinken, zal er rekening mee moeten worden gehouden dat ambtenaren niet zomaar ontslagen kunnen worden. Afslanken zal dus via natuurlijk verloop moeten en vergt tijd. Als onvoldoende rekening wordt gehouden met die tijd, dan worden er bezuinigingen ingeboekt die niet realiseerbaar zijn. Hetzelfde geldt in de subsidiesfeer. Structurele subsidies dienen veelal minsten 6 maanden vooraf te worden opgezegd. Als het dus niet voor 1 juli gebeurt, kan niet de volle bezuiniging voor 2011 worden ingeboekt. Nog een andere kwestie doet zich voor met het bezuinigen op accommodaties. Hier gelden vaak huurcontracten met opzegtermijnen van bijvoorbeeld 12 maanden. Wederom kan de bezuiniging dus pas met vertraging worden gerealiseerd. Kortom, let op de frictiekosten die ontstaan als je snel wilt korten op je begroting!

Wat presteren corporaties?

De afgelopen tijd lagen de woningcorporaties nog al eens onder vuur. De oorzaken waren vaak excessen die incidenteel plaatsvonden (cruisschip, zelfverrijking), maar die de beeldvorming over de hele breedte weinig goed deed. Een interessante vraag is natuurlijk, wat hebben al die andere corporaties die niet negatief in het nieuws waren eigenlijk gepresteerd? Doen zij het goed? Zijn hun klanten tevreden?
Vorige week presenteerde KWH haar jaarlijkse prestatie-index. In deze index worden meer dan 200 corporaties met elkaar vergeleken op het gebied van hoe ze verhuren, participatie regelen, bijdragen aan de maatschappij, zich opstellen als werkgever en hoe ze besturen. Interessant om te lezen en aanmerkelijk genuanceerder dan af en toe een kop in een landelijk dagblad!

Corporatiedirecteuren akkoord met subjectieve salarisnorm

De directeuren en bestuurders van de woningcorporaties in Nederland zijn het er gisteren gezamenlijk over eens geworden dat hun opvolgers in de toekomst niet meer mogen verdienen dan de Balkenendenorm (190.000 Euro). Op zich is het niet vreemd dat er enigszins paal en perk gesteld wordt aan verdiensten van mensen in de (semi-)publieke sector. Of om het beter uit te drukken, dat er een duidelijke relatie wordt gelegd tussen iemands prestaties en de bijbehorende beloning. Zo is het vreemd om iemand die slecht heeft gepresteerd een gouden handdruk mee te geven. Eveneens is het vreemd om wel een bonus te geven als iemand veel risico heeft genomen met maatschappelijk kapitaal, maar vervolgens geen malus als het fout afloopt.
Waar ik me in dit soort discussies altijd het meest over verbaas is het gemak waarmee het salaris van de premier als onze nationale norm voor alles wordt genomen. Naar mijn mening moet een beloning voor een bepaalde taak altijd zoveel mogelijk marktconform zijn. Als de beloning hoger is dan de markt, dan betaal je teveel en dat is inefficiënt. Als de beloning te laag is, loop je het risico dat je niet de meest competente mensen voor de functie krijgt (if you pay peanuts, you'll get monkeys to work). Het probleem dus met de Balkenendenorm is, dat de hoogte van dat salaris tamelijk willekeurig is gekozen (zo je al kunt weten wat de marktwaarde van een premier is). Wat je al helemaal niet weet is, in hoeverre marktwaarde in de ene markt ook exact de marktwaarde is in de andere markt. Misschien moet een nucleair expert die adviseert over onze veiligheid wel veel meer verdienen dan Balkenende om voldoende kwaliteit op die functie te krijgen (mits die expertise heel schaars is). Misschien ook, moeten voor de zorg wel andere normen gelden dan voor corporaties of ministeries, omdat er andere competenties nodig zijn. Kortom, er is weer een sector bijgekomen in ons kikkerlandje, waar de Balkenendenorm heerst, maar de vraag of deze norm in dit specifieke geval te hoog of te laag is, lijkt niet aan de orde...